Als leerkracht hebben we allemaal te maken met lastig gedrag in de klas.
En het is nu juist die term, lastig, die een heleboel bij ons los maakt.
Waar de één worstelt met het label lastig en er een naar gevoel bij krijgt. Heeft de ander het gevoel dat we op deze manier van het gedrag van het kind iets onprettigs maken.Ook moeilijk verstaanbaar gedrag is veel een gebruikte term.
Ik hoor met regelmaat uitspraken als: kinderen zijn niet lastig, maar ze zijn gewoon zichzelf. Of wanneer we in de klas lastig gedrag ervaren moeten we ons eerst afvragen voor wie het gedrag nu daadwerkelijk lastig is.
En ergens zit daar ook een kern van waarheid in.
Maar door het beestje niet bij de naam te noemen. Door het lastige gedrag van een kind niet te erkennen voor dat wat het is, namelijk lastig. Onderkennen we wel degelijk dat er een probleem is dat aangekeken moet worden.En ja… elk kind, met welk gedrag dan ook, verdient het om zich gezien te voelen, gehoord te voelen en begrepen te voelen.
Alleen dat bereiken we niet door de term lastig gedrag te verruilen voor een term waar wij ons prettiger bij voelen. Of door te doen alsof het lastige gedrag dat een kind laat zien geen probleem is, maar een uiting of weerspiegeling van wat er in ons als leerkracht wordt aangetikt of nog niet geheeld is.
Er moet iets worden opgelost en dat doe je door achter het gedrag te kijken. Wollig taalgebruik lost daar niets mee op.
Want we hebben het nog steeds te doen met dat kind in de klas boos dat wordt, slaat, schopt, schreeuwt, scheldt en anderen pijn doet.
We hebben nog steeds te maken met dat kind in de klas dat zich verstopt onder tafel, wegloopt uit de klas of misschien zelf wel van school.
We hebben nog steeds te maken met dat kind in de klas waarbij we niet meer binnen lijken te komen en geen enkele connectie meer mee lijken te kunnen maken.
We hebben nog steeds te maken met dat kind in de klas waar we ontzettend veel tijd, liefde en energie in stoppen. Maar waar we gewoonweg niet verder mee lijken te komen.
Het lastige gedrag wat een kind laat zien is de uiting van de onmacht die hij op dat moment voelt. Het is alles wat hij diep van binnen denkt, voelt en ervaart, maar waar hij zich nog onvoldoende bewust van is en zich er daardoor gewoonweg geen raad mee weet.
En dat is wat het voor het kind zo ontzettend lastig maakt.
Kinderen met lastig gedrag helpen we pas echt door het lastige gedrag te erkennen voor dat wat het ook voor hen is: lastig.
Want het kind vraagt van ons als leerkracht met zijn gedrag maar om één ding. Help mij en leer mij omgaan met wat ik diep van binnen denk, voel en ervaar en waar ik zelf zo ontzettend lastig mee heb.
Want lastige kinderen bestaan niet, maar wel kinderen die het verdomd lastig hebben.
En is dit nu precies waar jij als leerkracht dat kind in jouw klas wat lastig gedrag laat zien bij wil helpen?
Meld je dan via deze link aan voor de workshop Eerste Hulp Bij Lastig Gedrag in de klas die ik binnenkort weer geef.
Recente reacties