Begeleider van scholen en trainer van onderwijsprofessionals
KidsAbilities
Ik kon mezelf niet meer overeind houden.
Ik stond al hyperventilerend in de rij bij de kassa.
Bij de aanblik van mijn auto alleen al kreeg ik al hartkloppingen en liep het zweet over mijn rug. Alle herinneringen van die duizeligheidsaanval midden op de snelweg kwamen weer boven.
Ik trok me volledig terug. Sloot mezelf op in huis en raakte vriendschappen kwijt. Maar bovenal was het vertrouwen in mezelf en in mijn lijf tot een dieptepunt gezakt. Ik kwam volledig tot stilstand. En dat vond ik VERSCHRIKKELIJK.
Ik was nou niet bepaald iemand die graag stil stond. Ik ging altijd maar door en vroeg het uiterste van mezelf. Zelfs tijdens mijn burn-out weigerde ik onder ogen te zien wat er daadwerkelijk aan de hand was en deed ik wat ik altijd deed. Ik ging door. Ik weigerde om het op te geven. Maar nu werd ik gedwongen om te doen wat ik al die jaren niet had gedaan. Namelijk mezelf, mijn lijf en dat wat ik voelde serieus nemen.
Je kunt van iedereen weglopen, behalve van jezelf.
Het dansen met peuters is in deze periode mijn redding geweest. De danslessen hielpen mij stap voor stap om weer in beweging te komen. Ik werd dolgelukkig van al die blije kinderkoppies. Langzaamaan kreeg ik het vertrouwen in mijn lijf en daarmee in mezelf weer terug. Ik had weer plezier in dat wat ik deed. Vanaf dat moment nam ik mezelf voor dat ik alleen nog maar op zoek ging naar dat waar ik ECHT gelukkig van werd.
Die zoektocht bracht mij uiteindelijk bij het coachen van kinderen. Niet vanuit het samen aan een tafel zitten en een kletspraatje maken over hoe je je voelt. Maar door echt in beweging te komen. In het coachen van kinderen kwam ik ook steeds meer in contact met hun ouders. Ik zag wat in beweging zijn deed voor hun kind, maar ik zag ook steeds meer de behoeften van ouders om ook echt zelf weer iets te kunnen betekenen voor hun kind. Vooral omdat veel ouders zichzelf in hun kind herkende. Dat de sleutel in beweging zat, zag ik niet alleen in het coachen van hun kind. Het bleek de ideale manier te zijn om hen als ouder te helpen om zelf hun kind weer te helpen. Hoe mooi is dat?
Door stil te staan, mezelf echt voorop te stellen, door te leren luisteren naar mijn lijf en weer echt die verbinding te leren maken met mezelf. Ben ik waar ik nu ben. Ik doe steeds meer de dingen waar ik blij van word. Ik pak met regelmaat mijn rust. Ik ben soms echt nog wel flink eigenwijs (ik noem het altijd liever standvastig), maar mijn lijf is nu echt mijn raadgever. Ik ben vooral liever voor mezelf geworden en neem dat wat ik voel serieus.
Ik gun jou en jouw kind ook weer dat vertrouwen. Dat jij ook weer mag voelen wie je bent, wat je voelt en wat je nodig hebt. En dat alles helemaal oké is en dat jij helemaal oké bent.
Ik heb mijn verhaal over wie ik altijd dacht te zijn mogen herschrijven en daar heeft in beweging komen op alle mogelijke manieren aan bijgedragen. Ik geloof dat door letterlijk in beweging te komen je sneller het contact legt met jezelf, met (oude) patronen, beperkende overtuigingen en het verhaal wat jij jezelf al jaren wijs maakt. Door in beweging te komen kom je in contact met wie je werkelijk bent. Het gaat om denken, doen, voelen en ervaren. Om hoofd, hart en lijf weer samen te brengen.
Dit maakt mij ook anders dan andere coaches. Want ik zet jou en jouw kind in beweging, zonder te vertellen wat je moet doen. Ik laat jullie (door)voelen, zonder meteen naar de oplossing toe te willen werken. Ik laat jullie zijn met alles wat er is. Ik geloof niet in alleen maar happy vibes. Maar ik geloof wel in dat je alles wat je voelt serieus moet nemen, niet weg moet willen stoppen. Om van daaruit weer die oprechte verbinding met jezelf te kunnen maken en met vertrouwen naar jezelf te kunnen kijken.
Mensen die mij echt goed kennen weten dat stilzitten niet mijn hobby is (dat doet mijn mond overigens ook niet).
Dat ik iedere week naar de yoga ga en dat dat een van de weinige plekken is waar ik helemaal tot rust kom.
Ik graag buiten in de natuur ben.
Ik ben graag op het water met mijn supboard. Een van mijn favoriete plekken is het Oostvoornse meer en de Zevenhuizerplas. Ik kan dan alles van me af kan laten glijden. In beweging zijn brengt mij mijn rust.
Ik ben echt verzot op alles wat maar met koken en bakken te maken heeft. Ik vind het onwijs tof om nieuwe recepten uit te proberen. Mijn keuken is dan meestal één grote ravage, maar het eindresultaat is het meer dan waard. En de afwas (wat nu niet bepaald mijn grootste hobby is) neem ik dan ook voor lief.
Ik ben een onwijze bordspellenfanaat. Degene die altijd zegt meedoen is belangrijker dan winnen, heeft waarschijnlijk nog nooit een spelletje gewonnen. Ik ben echt bloedfanatiek.
Maar genoeg over mij. 😉 Ik ben onwijs benieuwd naar wat jou hier brengt. Wat er bij jullie thuis speelt, waar je je zorgen om maakt en wat je voor jezelf en jouw kind graag anders zou willen zien.
Ik vind het alleen maar onwijs dapper dat jij jouw verhaal hier zo open met mij wil delen. Juist omdat ik weet dat jij alles hebt gedaan wat jij in je hebt om jouw kind alles te geven wat hij nodig heeft. En dat dat echt niet altijd even makkelijk is. Jij wil niets liever dan jouw kind weer gelukkig zien. En dat gun ik jou en jouw kind ook.
Deel het hieronder met mij door het formulier in te vullen en ik reageer op werkdagen binnen 48 uur op jouw bericht.